Simone de Beauvoir kimdir?
Simone de Beauvoir (Simone de Beauvoir, 9 Ocak 1908 - 14 Nisan 1986), Feminist hareketin kurucularından Fransız varoluşçu yazar.
Ecole Normale Supérieure de Paris'ten mezun oldu. Beauvoir, 1908'de Paris'te doğdu, 1929'da Paris Üniversitesi'nden felsefe diploması aldı ve Fransız felsefe öğretmeni yeterlilik sınavını geçti. 1945'te Jean-Paul Sartre ve Maurice Meg-Ponty ile birlikte varoluşçuluğu teşvik etmeye adanmış "Modern" dergisini kurdu. 1949'da yayınlanan İkinci Cins , ideolojik çevrede büyük yankı uyandırdı ve bir feminizm klasiği haline geldi. 1954'te " Mutlu Ünlü " adlı romanıyla Goncourt Edebiyat Ödülü'nü kazandı.
Goncourt Akademisi Edebiyat Ödülü, Fransa'nın en önemli edebiyat ödüllerinden olup, 2006'da 100. kez sahibini bulmuştur. Bir yazara birden fazla kez verilmemektedir. Bunun tek istisnası, ödülü 1956'da kendi adıyla, 1975'te ise Emile Ajar adıyla yazdığı romanıyla alan Romain Gary'dir. (kaynak: Wikipedia)
Simone de Beauvoir'ın edebi ve akademik geçmişi
9 Ocak 1908'de Paris'te nispeten muhafazakar ve varlıklı bir ailede dünyaya gelen Beauvoir'in tam adı Simone Lucy-Ernastin-Marie-Portrand de Beauvoir'dır. Babası mahkemede savunma avukatı, annesi dindar bir Katoliktir. Her iki ebeveyn de Katolik, ancak Simone de Beauvoir çocukluğundan beri ailesinin kariyer ve evlilik düzenlemelerini reddetmiş ve güçlü bir geçmişi vardır, ailesi ve toplumun baskılarına karşı bağımsızlık istemiştir.
1914 yılında Birinci Dünya Savaşı sırasında babasının avukatlığının işi etkilenmiş ve ailenin hayatı zorlaşmıştır. Bu nedenle Beauvoir'ın gençliği sıkıcı ve kapalı bir aile ortamında geçmiştir.
19 yaşında kişisel bir "Bağımsızlık Bildirgesi" yayınladı ve "Hayatımı asla başka birinin iradesine göre şekillendirmeyeceğim" dedi. O dönemde Fransa'nın ilk yüksek öğrenim kurumu olan Ecole Normale Supérieure'de okurken Sartre, Merleau Ponty , Levi Strauss ve 2. Dünya Savaşı'ndan sonra tüm ideolojik çevreyi etkileyen diğer yeteneklerle edebiyat arkadaşı oldu.
1929'da üniversiteden mezun olduktan sonra üniversite öğretmeni ünvanı için felsefe sınavına girmeye hazırlanıyordu. Sözlü sınavda partneri Sartre'dı. Sonunda Sartre birinci, Simone ikinci oldu.
1931'de Eğitim Bakanlığı, Simone de Beauvoir'ı Akdeniz kıyısındaki Marsilya'da öğretmenlik yapması için atadı. Simone, 1943'te ilk romanı Konuk Kız (L'Invitée) adlı Rouen okulundaki öğrencilerinden Olga Kosakiewicz ile olan kronik lezbiyen ilişkisinin öyküsünü yayımladı. Bu öykü aynı zamanda de Beauvoir ile Sartre arasındaki karmaşık ilişkiyi ve ilişkinin bu üçlü ilişkiden nasıl zarar gördüğünü anlatır.
1949'da iki ciltlik "İkinci Cins" yayımlandı. Bu iki ciltte, feminist mücadele için resmi ve teorik bir argüman ortaya koyuyor.
Eylül 1955'te Beauvoir 47 yaşındayken Sartre ile Çin hükümetinin davetini kabul ederek iki aylığına birlikte Çin'i ziyaret ettiler ve iki yıl sonra "Uzun Yürüyüş" kitabını yayınladılar.
Sovyetler Birliği 1968'de Çek Cumhuriyeti'ni işgal ettiğinde, Beauvoir derhal Sovyet Yazarlar Birliği ile tüm bağlarını kesti.
1980'de Sartre'ı kaybeder Simone de Beauvoir, Sartre'ı anmak için ikinci yılında son kitabı "Veda Töreni"ni yayımlar. Kitap, Sartre'ın alacakaranlık yıllarına girdiği son on yılındaki ahenkli yaşamını anlatıyor. Simone, sonraki yıllarında Sartre'ın ona yazdığı aşk mektuplarını yayınladı. Kitabın adı Sartre'a Mektuplar.
14 Nisan 1986'da Simone de Beauvoir, 78 yaşında Paris'teki Cochamp Hastanesinde akciğer ödeminden öldü. Beauvoir, Sartre ile birlikte Paris'teki Montparnasse Mezarlığı'na gömüldü.
Simone de Beauvoir düşünce yapısı
İnsanın varlığı, yani ontoloji, her zaman Beauvoir'ın öncelikli ilgi alanı olmuştur. Ruh ve bedenin bütünleşmesini ve çarpışmasını insan varoluşu ve yaşam-ölüm ilişkisi açısından inceler. Yalnızlık, Beauvoir'ı insan bedeninin ve zihninin, ölümün ve varoluşun olumsallığını düşünmeye teşvik etmiştir.
"Varoluşçuluğun vaftiz annesi" olan Beauvoir, edebiyatı, insanın temel sorunlarına duyduğu derin ilgiden yola çıkarak yaratmıştır. İnsan nedir, insan nasıl yaşar, insan nasıl yaşamalı romanlarının değişmez konularıdır.
Toplumdan çok bireyleri önemser. Tarih ve siyasetin tanımı, bireysel kendini gerçekleştirme için kurulmuştur: insanların "mutluluklarından" çok "özgürlüklerini" önemser, insanlara cehaletten veya yalnızlıktan çıkmalarına yardım eder. "gerçek benliği" keşfetmeyi amaçlar.
Beauvoir, bireysel yaşam konusunda yalnızca karamsar değil, aynı zamanda yaşamın değerinin ve tüm insani toplumsal gelişme tarihinin gerçekleşmesi konusunda da çaresizdir. Ona göre hayat yalnızdır, hayatın ve toplumun çıkışı ve geleceği yoktur.
Simone de Beauvoir hakkındaki eleştiriler
Beauvoir tartışmalı bir kişiliktir.Muhafazakarlar onu erkeklere düşman olmakla, kadın ve erkek arasındaki farklılıkları görmezden gelmekle ve geleneksel aile kavramını yok etmekle suçladılar.Bazıları onun görüşlerini eşitlikçi buldu ve sadece bu değil, bazı feministler tarafından da eleştirildi.
"İkinci Cins" adlı eseri, bir zamanlar "cinsel açgözlülük", "cinsel soğukluk", "fahişe", "nikoz hastası", "lezbiyen" ve diğer kötü sözler gibi şiddetli ve şiddetli saldırılara maruz kalmasına neden oldu.
Simone de Beauvoir Eserleri
| Türkçe Adı | Orjinal Adı | Tür | Yayım Yılı |
|---|
| Konuk Kız | L’invitée | Roman | 1943 |
| Pyrrhus ve Cineas | Pyrrhus et Cinéas | Deneme | 1944 |
| Başkalarının Kanı | Le Sang des autres | Roman | 1945 |
| Kim Ölecek? | Les Bouches inutiles | Drama | 1945 |
| Her Erkek Ölümlüdür | Tous les hommes sont mortels | Roman | 1946 |
| Belirsizlik ahlakı Üzerine | Pour une morale de l'ambiguïté | Deneme | 1947 |
| İki Cins | Le Deuxième Sexe | Sosyoloji Ç. | 1949 |
| Mandarinler | Les Mandarins | Roman | 1954 |
| Uzun Yürüyüş | La Longue Marche | Makale | 1955 |
| Bir Genç Kızın Anıları | Memoirs of a Dutiful Daughter | Otobiyografi | 1958 |
| Olgunluk Çağı | The Prime of Life | Otobiyografi | 1960 |
| Koşulların Gücü | Force of Circumstance | Otobiyografi | 1963 |
| Sessiz Bir Ölüm | Une mort très douce | Biyografi | 1964 |
| Güzel Görüntüler | Les Belles Images | Roman | 1966 |
| Yok Edilen Kadın | La femme rompue | Kısa Hikayeler | 1967 |
| Çağın Gelişi | La Vieillesse | Deneme | 1970 |
| Her Şey Söylendi ve Bitti | All Said and Done | Otobiyografi | 1972 |
| - | When Things of the Spirit Come First | Kısa Hikayeler | 1979 |
| Veda Töreni | La Cérémonie des adieux | Anı | 1981 |
| Sartre'a Mektuplar | Letters to Sartre | Hatıra | 1990 |
| Aşk Mektupları | A Transatlantic Love Affair: Letters to Nelson Algren | Otobiyografi | 1998 |
